Soru: Genel olarak neden mutaassıp, mütedeyyin camiadan olan insanlar bu asırda (günümüzde) sınavlarda fazla başarılı olamıyorlar da İslami konuda fazla hassasiyet göstermeyenler başarılı oluyorlar?

Cevap: Önce içinde bulunduğumuz sistemi tahlil edelim:

1. İçinde bulunduğumuz dünya hiyerarşik düzeni Materyalist felsefe veya yaratan düşüncesi üzerine dizayn edilmiş, (tasarımlanmıştır). Yani kendini(insanı) merkeze koymuştur.

2. Sistem olarak kapitalizm ve liberalizm benimsenmiştir.

3. Bu iki şıkkın sonucunda bireyler ve toplumlar arasındaki kural ve kaideler çıkar çatışması esasına göre şekillenmiştir. (Biri kaybettikçe diğeri kazanır. Diğeri kazandıkça biri kaybeder.)Yani içinde bulunduğumuz dünya sistemi Allah'ı kendine Rabb edinenlerin değil, kendilerini Rabb görenlerin, veya verenlerin değil, alanların sistemidir. Daha açık ifade ile; İyi insan olmak isteyenlerin değil, iyi vatandaş yapmak isteyenlerin sistemidir.

Farkında olsa da olmasa da Müslümanların benimsediği dünya düzeni ise inancı gereği aşağıda vereceğim maddeler üzerine şekillenir.

1. Dünya düzeni inandığı değerlere yani Kuran ve Sünnete uygun (yaratılan) düşüncesi üzerine kurulmalı, yani merkezde kendi değil Rabbi olmalıdır.

2. Eşitlik esasından ziyade adaleti gözeten sistem benimsenmelidir.

3 Bireyler ve toplumlar arasındaki ilişkiler çıkar (menfaat) paralelliği üzerine yürütülmelidir. (Biri kaybettikçe diğeri kaybeder, biri kazandıkça diğeri de kazanır.)

Bu tespitleri yaptıktan sonra konuyu içinde bulunduğumuz şartlar dahilinde düz mantıkla tahlil edelim. Zaten mütedeyyin düşünce tarzına sahip olan birey, düşünce yapısına ters bir sistem içinde bulunmaktadır. Yani futbol maçına üç golle yenik durumda başlamaktadır. (mütedeyyin düşünce tarzını benimsememiş kişilerin bir avantajlı tarafı daha vardır ki Müslüman toplum içinde yaşıyorlar. Yarım yamalak da olsa İslam kurallarından haberdarlar). Bu yarışın sonucunu akıllı bir bireyin tahmin etmemesi mümkün değildir. Sonucu tahmin etmemek için insanın deli olması gerekir. Bundan dolayıdır ki dindar olan bir birey, iradesini yaşam seviyesi yükseldikçe müspet yönde kullanamayıp menfi yöne doğru kullanmasının ve değişmesinin ana nedeni budur. Yani insanların bu büyüdü artık burnu havada deyimini kullandıranın asıl nedeni içinde bulunduğu sistemin kurallarının yaratış fıtratının tersine olduğu içindir. Fıtri olan iyilik kurallarına, fıtri olmayan vatandaşlık kuralları galebe çalmaktadır. Peki, içinde bulunduğumuz sistemde Müslüman başarılı olamaz mı? Elbette olur.

Bunun için hem kendi düşünce sisteminin kaidelerini hem de içinde yaşadığı sistemin kurallarını iyi bilmesi gerekir. Karşısındakine nazaran iki misli çalışması, empati yapıp, kendine rağmen düşünme veya boyut değiştirme kabiliyetlerini (dini literatürde basiretini) geliştirmesi gerekir. Hem inanan hem de inanmayan gibi düşünerek konuları tahlil edip, yalın bir dille ifade etmek gerekirse; kendi nefsinde ceylan, içinde bulunduğu sistemde arslan gibi düşünürse başarısı kat kat artar. Kazanmak istediği her sınavı, ulaşmak istediği her hedefi yakalar. Aksi halde yerlerde sürünmeye adaydır. Bu nedenle İman: Görünmeyeni inanmaktır. Görünmeyeni (Rabbi) inananlar başkalarının görmediğini görürler. Bu kıstas müminin ana temasıdır. Tabi ki mümin ise.

İşte inanan camiadan bazıları bu sistemi çözüp başarılı olmaya başladıklarında, kızılca kıyamet kopmuş, Tanrı merkezli dünya sisteminin hükmedenleri tarafından bir eğitim kurumunun köküne zamanında kezzap suyu dökülmüştü.